Szycie – sposób łączenia miękkich materiałów (tkanin, skór) za pomocą igły i nici. Technika ta znana jest człowiekowi od czasów paleolitu (30 tys. lat p.n.e.) i poprzedziła tkanie.
Najczęściej stosuje się szycie maszynowe, np. w przemyśle odzieżowym, a także przy produkcji żagli, pościeli, zasłon itp. Szycie ręczne spotyka się coraz rzadziej w gospodarstwach domowych.
Szycie odzieży, ze względu na rozwinięty przemysł odzieżowy, nie wymaga własnoręcznych przygotowań na potrzeby gospodarstwa domowego. Czynność ta jednak stała się hobby. Wydawnictwa przygotowują szablony krawieckie do użytku domowego, dzięki którym wykonanie nawet skomplikowanych modeli nie wymaga technicznych umiejętności związanych z dziedziną konstrukcji odzieży.
Wyróżniamy również szycie introligatorskie które polega na szyciu książek.
Oprawa, oprawa introligatorska – jeden z rodzajów produktów poligraficznych, który ma wkład i okładkę, z tym że okładka została wykonana w oddzielnym procesie.
Produkty poligraficzne dzielimy na druki luźne, druki łączone oraz oprawy. Druki luźne to druki, które nie są połączone między sobą, i są to przykładowo plakaty, ulotki, torebka itp. Natomiast druki łączone to druki, które zostały połączone między sobą, np. zszyty lub sklejony bloczek, zszyty tygodnik (np. "Polityka"). Druk łączony może zawierać umowną okładkę, ale jest ona wykonana jednocześnie z drukiem pozostałej części publikacji. Oznacza to, że nie miał miejsca oddzielny proces wykonania okładki, po którym uzyskano 4 stronice, które stanowią okładkę w tym tygodniku. Zatem oprawa zawiera wkład i oddzielnie wykonaną okładkę.
Oprawy dzielimy ze względu na sposób połączenia wkładu z okładką. Rozróżniamy oprawy proste, złożone i specjalne. Oprawa prosta - bezpośrednie połączenie grzbietu wkładu z częścią grzbietową okładki, poprzez sklejenie, zszycie drutem czy nićmi. Oprawa złożona - połączenie wkładu z okładką przy pomocy wyklejki, która może zostać wzmocnione poprzez skrzydełka paska grzbietowego i ewentualnie zwijkę (woreczek, rurka). Oprawa specjalna - połączenie wkładu z okładką w odmienny sposób niż w oprawie prostej lub złożonej. W oprawie specjalnej może istnieć jednocześnie połączenie identyczne jak w oprawie prostej i złożonej (klejenie lub szycie i wyklejka). Inne możliwości łączenia wkładu z okładką w typie oprawy specjalnej to łączenie spiralą, grzebieniem, listwami, śrubami itp.
Wkład to zbiór kart ułożonych w takiej kolejności aby zapewnić ciągłość czytanego tekstu publikacji, połączonych na jednym boku zwanym grzbietem wkładu. Pozostałe trzy boki to: bok górny (prostopadły do grzbietu leżący nad tekstem w pozycji użytkowej egzemplarza), bok przedni (przeciwległy do grzbietu), bok dolny (prostopadły do grzbietu wkładu znajdujący się pod tekstem w pozycji użytkowej egzemplarza). Oprawa określa ostateczny kształt i wygląd wyrobu poprzez zdefiniowanie:
-
sposobu łączenia ze sobą kartek we wnętrzu wyrobu, czyli sposobu wykonania wkładu;
-
rodzaju okładki i jej wewnętrznej budowy;
-
sposobu łączenia wkładu z okładką.
-
Przygotowanie pod szycie.
Maszyna do szycia – urządzenie do łączenia elastycznych materiałów (np. tkanin, skóry) za pomocą nici poprzez tworzenie szwu. Zwykle jest to urządzenie elektryczne wykorzystywane w szwalniach do produkcji ubrań z wykonanych wcześniej wykrojów. Używane także do szycia tkanin technicznych, zaszywania worków, szycia obuwia. Najpopularniejsze maszyny do szycia tworzą szew używając dwóch nitek. Wiele maszyn pozwala na wybór szeregu rodzajów ściegów oraz tworzenie dodatkowych efektów (np. krepowanie).
Również szycie używamy w chirurgii.
Szwy są sposobem zaopatrywania ran w chirurgii, czasami jako szwy określa się same nici chirurgiczne.
Nici chirurgiczne - W zależności od rodzaju szytej tkanki używane są nici różnej grubości, oznaczanych liczbami – im cieńsza, tym większa liczba (np. 7-0, 6-0, 5-0, ..., 0, 1 itd.). Najcieńsze nici to nici o grubościach 10-0, 11-0 lub jeszcze cieńsze (nici mikrochirurgiczne). Nić jest nawlekana na ucho igły chirurgicznej bądź w nią fabrycznie wtapiana.
wchłanialne
naturalne (catgut, catgut chromowany)
syntetyczne (jedno- lub wielowłóknowe), wykonane z:
Poliglikolid (złożony zwykle około 75% z kwasu poliglikolowego z dodatkiem ok. 25% kaprolaktonu, gdyż czysty glikolid jest zbyt sztywny),
Poliglaktyna 910, to kopolimer poli(glikolidu-co-L-laktydu) (90/10) złożony z 90% poliglikolidu i 10% polilaktydu (kwasu polimlekowego),
jednowłóknowe syntetyczne (poliamid, poliester, polipropylen, polifluorek winylidenu)
naturalne (len, jedwab o zmniejszonej ilości serycyny wywołującej odczyny zapalne)
syntetyczne (poliamid, poliester)
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL